Van droom naar daad bij samenwerken rond scheidingen
Van droom naar daad bij samenwerken rond scheidingen. Blog van Bas Timman, bestuurder Jeugdformaat, 16-9-2021.
Ruim 5 jaar na de decentralisatie van de jeugdhulp naar de gemeenten verzucht menig hulpverlener, beleidsmaker en wethouder dat het met de transformatie niet opschiet. De gemeenten lijken te bezwijken onder de financiële lasten en medewerkers lopen keer op keer aan tegen de vele administratieve lasten bij het organiseren van de hulp. Rapport na rapport toont aan dat de transformatiedoelen zoals meer samenwerking en betere coördinatie van de hulp nog onvoldoende van de grond komen. Ondanks alle goede bedoelingen voelen gezinnen en jongeren zich bij het zoeken naar goede hulp nog steeds van ‘het kastje naar de muur gestuurd’. Bij al deze pessimistische constateringen moet ik vaak denken aan de wijze woorden van de Patrick Kenis. Kenis is hoogleraar Public Governance aan de Universiteit van Tilburg en doet veel praktijkonderzoek naar goed werkende samenwerkingsverbanden in de zorg. Volgens Kenis kunnen complexe problemen alleen goed worden aangepakt als organisaties en hulpverleners effectief samenwerken. Complexe problemen vragen om maatwerkoplossingen waarbij individuele organisaties hun expertise op een unieke manier combineren en met elkaar verbinden. Aan deze hoopvolle en vooral perspectiefvolle stelling moest ik denken toen ik recentelijk op de ‘Dag van de scheiding’ het online inspiratiecafé van het Haaglandse Kenniscentrum Kind en Scheiding volgde [Wil je dit terugkijken? Zie hier].
Journalist Frènk van der Linden ging op indringende wijze in gesprek met de initiatiefnemers en verschillende experts van het kenniscentrum. In het kenniscentrum werken gemeenten, hulpverleners, advocaten, mediators, onderzoekers en ervaringsdeskundigen via “Villa Pinedo” effectief met elkaar samen. Al deze partijen hebben een deel van hun soevereiniteit losgelaten. Bij de collectieve aanpak zoals in het kenniscentrum is het volgens Kenis niet altijd duidelijk waar de verantwoordelijkheid van de deelnemende organisaties en gemeenten begint en ophoudt. Je moet als organisatie, hulpverlener en gemeente accepteren dat je onderdeel bent van het brede verhaal. Bij een netwerk als het Kenniscentrum Kind en Scheiding lijkt de som werkelijk meer te zijn dan de afzonderlijke delen. Het is dan ook belangrijk dat de onderzoekers van het Kennisnetwerk Jeugd Haaglanden onderzoek hebben gedaan naar de meerwaarde van het kenniscentrum voor ouders en professionals. Het bijzondere is dat ook het Kenniswerk Jeugd Haaglanden geen organisatie is maar een samenwerkingsverband tussen gemeenten, jeugdhulpaanbieders en de Haagse Hogeschool. Al deze partijen investeren financiën en menskracht om gezamenlijk praktijkgericht onderzoek te doen naar de kwaliteit en transformatie van de jeugdhulp in Haaglanden.
Uit het onderzoek blijkt dat ouders en professionals een meerwaarde zien in de ondersteuning en diensten van het kenniscentrum. Het centrum vervult volgens de onderzoekers een belangrijke rol in het verwijzen van gezinnen naar aanvullende hulp en het samenbrengen en opleiden van professionals die zich met scheidingsproblematiek bezighouden.
Zo zie je maar, dat 5 jaar na decentralisatie en ondanks alle kritische rapporten over de jeugdhulp een brede coalitie van partijen wel degelijk in staat is om met elkaar samen te werken rond complexe vraagstukken. Waarbij het dan ook gezamenlijk lukt om deze samenwerking te onderzoeken op meerwaarde voor ouders en professionals. Gemeenten, jeugdhulpaanbieders en onderzoekers laten bij de complexe echtscheidingsproblematiek gezamenlijk zien dat het mogelijk is om van droom naar daad te komen.
Misschien moeten we hoogleraar Patrick Kenis ook maar eens ons verhaal vertellen.
Reacties: